Lente

Dag 10  25km

Vandaag vetrok ⁸ik met een onbewolkt hemel. Het was best fris. Zo rond het nulpunt. Maar zodra je even aan het lopen bent krijg je het wel warm. In de loop van de dag werd het ook steeds warmer. Ik zag op een gegeven moment dat het 17 graden was,lente!.De natuur leek hetzelfde gevoel te hebben,want ik zag voor het eerst veel bloemetjes in bloei,zoals bosannemonen en paardebloemen in de weiden. De eerste uren van de dag gaan er veel ideeën door mijn hoofd.Goede ideeën en minder goede ideeën. Mijn ome Jan,die in 1999 de Camino vanuit Vezelay gelopen heeft,adviseerde mij om elke dag 5 steekwoorden op te schrijven,zodat je die dingen bleef onthouden. Omdat ik dagelijks een blog bijhoud,dacht ik op die manier genoeg te zullen onthouden. Toch is dat niet zo. Van de dingen die ik 's morgens had voorgenomen deze in mijn blog te verwerken,bleek ik er aan het eind van de dag veel vergeten te zijn.Maar ook dat is niet erg. Dat betekent dat ik voor al de essentiële dingen onthoud. Wat ik wel doe is voor mij belangrijke gedachten en ideeën even in een boekje op te schrijven. Deze kan ik dan later alsnog in mijn blog vermelden. Of ik kan ze bewaren om op een later tijdstip uit te werken. Pas geleden schreef ik over het goede leven op het platteland. Ik loop nu in de Limousin. Op het ook is het leven hier een stuk beter en welvarender dan in de Allier waar ik dit jaar mijn tocht begonnen ben. De huizen zien er hier veel fleurige uit dan in de Allier. Je komt hier ware paleisje tegen. Zelfs het gras lijkt groener dan in de Allier,waarin niet alleen de huizen grauw zijn,maar ook de omgeving. Op dit moment zit ik opeens in de grote stad Limoges. Weg is het platteland. Ik heb nog geen goede indruk van Limoges kunnen krijgen. Ik heb alleen nog maar wat buitenwijken en een paar sombere flats gezien. De binnenstad lijkt me wel de moeite waard. Misschien dat ik daar morgen nog iets van te zien krijg. Nu zit ik in een seminarium.Een beetje een vreemde ontvangst. Ik zie in Frankrijk en ook hier in het seminarium,veel mensen een mondkapje dragen. De mevrouw van de receptie vond dat blijkbaar niet nodig.Proestend en niezen stond ze mij te woord. Halverwege een zin greep ze naar een zakdoek. Ze vroeg mij om mijn credential,om deze af te stempelen. Toen ik haar die gegeven had kwamen er twee Fransen binnen,die zeiden en afspraak te hebben. Mevrouw pakte haar mobiel,om er langdurig op te turen. Vervolgens pakte ze de vaste telefoon en toetste ze een nummer in. Ze zuchte en steunde en gooide de haak er weer op. Vervolgens ging ze een heel gesprek met de Fransen aan. Na enkele minuten zei ik dat ik graag naar mijn kamer wilde. Terwijl, e het gesprek met de Fransen voortzette,belde ze iemand,die mij wegwijs kon maken. Aan manieren had deze mevrouw nog wel het nodige te leren. Welnu voor vandaag was dit het weer.

Bonne soorten et a demain