Via Monastica

Dag 6 Vessem Postel 

Lieve volgelingen, eh volgers van mijn reisblog, ik ben erg blij met jullie belangstelling, reactie en goedbedoelde adviezen. Ik ben eigenwijs genoeg om er uit te pikken wat mij past en naast mij neer te leggen waar ik niets aan denk te hebben. Ik hoop de komende tijd nog veel reacties te krijgen. 

Gisteren ben ik in de Pelgrimshoeve in Vessem hartelijk onthaald, met een kopje thee, heerlijk in de zon in de tuin. De vrijwilligsters deden erg hun best mij en de andere gast het naar de zin te maken en daar zijn ze zeker in geslaagd. Het was mijn bedoeling om de volgende dag in het Norbertijnenklooster in Postel te overnachten. Fred de andere gast zei echter dat daar geen plaats meer was. Dat was een teleurstelling. Ik had goede verhalen over het klooster gehoord. Vrouwen zeggen dat ze er heel lekker roggebrood hebben. Mannen zeggen dat het Postel bier er erg lekkere is. Dat zou ik niet graag willen missen. Toch maar een poging wagen. Toen ik belde werd ik doorverbonden met de gasten broeder, broeder Bennie. Broeder Bennie had nog wel een plekje voor mij. Ook nog wel voor Fred. Fred had echter elders al een plekje gereserveerd. Ik vroeg Fred of het idee was om samen op te lopen. Fred vond het prima, dus voor het eerst niet alleen lopen, maar met z'n tweeën. Dat heb ik geweten. Fred is een ervaren lange afstand loper. Hij loopt eens per week 30 km. In de vakanties loopt hij 3 weken achter elkaar een wandelroute in de bergen of in Frankrijk. Fred zette er onmiddellijk de sokken in. Ik moest boven mijn macht lopen om Fred bij te houden. Dat houd ik niet lang vol. Ik vroeg Fred of hij zijn tempo wat wilde aanpassen aan de mijne. Dat wilde hij wel. Hij had zich namelijk voor genomen om het rustiger aan te doen. Dat was voor hem een doel van zijn Camino. Alleen Fred deed het niet rustiger aan. Hij bleef maar doorstampen alsof de duivel hem op de hielen zat, terwijl ik het maar was. Maar gaandeweg de toch ging Fred zich zowaar aanpassen en vroeg hij zelfs een paar keer gaat het nog? De via Monastica is overigens een prachtig route met veel mooie natuur. In het begin volgden we de rivier de Beerze. Af en toe leek het op pootjebaden zo nat en zompig waren de graspaden. Ik hoop niet dat we straks ook nog zwemvesten nodig hebben. Ik ga nu weer douchen, kleren wassen en een slaapplaats voor morgen zoeken. Vanvond een broodmaaltijd in het klooster en een pilsje.              

Iedereen een prettig weekend en tot gauw, Drikus