Het spoor bijster

Dag 9  28km

Nadat ik lekker op pad was raakte ik na ongeveer 6 km het spoor helemaal bijster. Ik ging een flinke klim omhoog. Er leek maar geen eind aan te komen.  Langzaanm met een snelheid van ongeveer 0,001 km per uur kroop ik omhoog.De heuvels hier zijn wel even wat anders dan in Nederland. Een stuk hoger en steiler. Afijn na een fikse klim komt er meestal ook wel weer een afdaling. In dit geval was het niet anders. Met een flinke vaart stoof ik naar beneden. Tot ik op mijn GPS keek. Balen ik liep verkeerd. Dan maar weer terug om het goede spoor te vinden. Bleek ook niet goed te zijn. Wat nu? Er was niemand in de buurt om de weg te vragen. Ik zag op mijn GPS dat er niet al te ver weg een grote weg moest zijn. Dan maar proberen daar te komen. Maar dat viel nog niet mee want er was geen pad dat er naartoe leidde. Dan maar op hoop van zegen naar beneden.De steile helling af. Me telkens aan takken vasthouden,zodat ik niet van de heuvel afstort naar beneden. Beneden aangekomen was er een paadje. Die leidde vervolgens naar de grote weg. En waar kwam die weg weer uit? Bij het steile paadje waarop het was mis gegaan. Ik besloot niet het een tweede keer te wagen. Ik bleef liever op de wat grotere weg. Maar helaas na een paar honderd meter bleek dat deze weg in allerlei bochten de verkeerde kant op zou gaan. Er zat dus niets anders op dan het steile pad nogmaals op te gaan. Weer ging ik zwoegen omhoog. Nu goed opletten of er ergens een afslag was. En jawel bijna aan de top liep er nog een kleiner paadje verder omhoog. Gelukkig niet zo steil als het andere pad. Ik ging hiermee met een vaart van 0,1km per uur omhoog.De omgeving was vanwege al die heuvels erg mooi. Mooie vergezichten. Weinig dorpjes waar ik doorkwam. Af en toe een gehucht. Op een gegeven moment moest ik op een oude Romeins keienpad omhoog. Er was ook nog een overblijfsel van een Romeins theater in de buurt. Maar ditmaal geen toeristisch uitstapje. Ik had nog wat heuvels te bedwingen.Ongeveer 6km voor mijn  bestemming was ik weer van het padje. Gelukkig kwam er net iemand op een motor aancrossen. Ik vroeg hem de weg,maar hij vond het ook nog  niet zo gemakkelijk. Na enig zoeken op mijn telefoon kon hij het mij uitleggen en kon ik mijn weg vervolgen. Na nog wat heuvels beklommen te hebben waren mijn telefoon en ik bijna uitgeput. Blij dat ik op mijn eindbestemming was aangekomen. De eigenaresse van de B&B had een briefje voor mij achtergelaten,waarin ze uitlegde hoe ik in mijn kamer kon komen. Daar ik het niet begreep,vroeg ik om uitleg aan de boer die aan het werk was. Hij bleek de zoon van de eigenaresse te zijn. Hij kon mij mijn kamer wijzen. Hij wist ook wat een dorstige pelgrim nodig heeft. Een lekker koud biertje. Hier kan ik lekker uitrusten en mij voorbereiden op de etappe van morgen. Dus tot morgen