Fin(isterra)

Dag 59  35km

Vandaag vanuit Finisterra mijn afsluitende verhaal.                                                          Het lag in mijn bedoeling om vandaag in Finisterra aan te komen. Het liep echter even anders, of moet ik zeggen even sneller? Toen ik gistermiddag kwart voor één bij de herberg waar ik zou overnachten aankwam bleek deze gesloten te zijn. Telefonisch contact leverde niets op, want er werd niet opgenomen. Nog eens kijken op de website. Toen bleek dat de herberg alleen tussen drie en vijf open voor aanmelding open zou zijn. Ruim twee uur wachten vond ik wel erg lang. Ik had behoefte aan wat eten en besloot daarom een kleine kilometer door te lopen naar het eerstvolgende gehucht. Helaas daar bleek geen enkele winkel te zijn. Dan maar eens vragen waar er in de buurt wel winkels zijn. Dat zou nog één kilometer verder zijn. Dat is te doen. Dus verder maar weer. Maar hoe en waar ik ook keek, nergens iets wat op een winkel leek te bekennen. Ik kon nu twee dingen doen. Ruim twee kilometer terug lopen naar de herberg of doorlopen. Ik besloot door te lopen. Na enkele kilometers kwam ik in een dorpje met winkels en restaurants. Ik besloot daar wat te gaan eten om vervolgens door te lopen naar Finisterra. Voordat ik het goed en wel in de gaten had was ik er al. In Finisterra bleek de door mij uitgekozen herberg juist die dag gesloten te zijn. Een Nederlandse vrouw die ik trof zei dat zij in een prettige herberg verbleef, die daar dicht in de buurt was. Dus daar maar naar toe. Het is inderdaad een prima herberg waar ik nu ben. Gisteravond nog naar de zonsondergang in Finisterra gekeken. De 3,5 km lopen naar de vuurtoren bleek wel de moeite waard te zijn.

Tenslotte wil ik nog iets zeggen over wat deze Camino mij gebracht heeft. In mijn eerdere blogs heb ik daar al het nodige over geschreven. De uitbreiding met de tocht naar Finisterra is een goede keuze geweest. Ergens was het in Santiago nog niet " af" Finisterra maakte het helemaal af. De wandeling er naar toe was schitterend. Door eiken en naaldbossen en veel eucalyptusbomen. De bossen gaven schaduw en verkoeling. Dat zal zeker in de warme zomermaanden prettig zijn. Ik kan iedereen dan ook aanraden om als je de mogelijkheid hebt door te lopen naar Finisterra.

Wat de Camino mij gebracht heeft kan ik het beste door middel van beeldspraak duidelijk maken. Niemand wordt volmaakt geboren. In het leven loop je kwetsuren op waar je last van kunt hebben. De Camino heeft daarbij een inzicht gevende en helende werking. Je kunt je dat als volgt voorstellen: houd beide handen verticaal voor je, vervolgens spreid je je vingers,nu ga je je vingers wat krommen,je rechterhand draai je iets van je af, je linkerhand draai je iets naar je toe. Dat geeft een wat verwrongen beeld. En wat doet de Camino? Die zorgt dat je je handen met gespreide vingers in elkaar kun schuiven en je de handen vervolgens kunt sluiten. Kortom alles valt op zijn plek.

Ik wil iedereen bedanken die belangstelling voor mijn tocht heeft getoond en/of gereageerd heeft.