Op weg naar Fisterre

Dag 57 22km

Vandaag een mooie wandeldag. Gestart in Santiago. Dat heeft ook wel iets bijzonders. Het is ook wat vreemd om wekenlang  vooral over natuurlijke- en soms bijna onbegaanbare paadjes te lopen om tenslotte in een drukke stad te eindigen. Toen ik naar de pelgrimsmis wilde,ontmoette ik een Koreaan, die ik onderweg vaker getroffen had. Hij vroeg mij: Wat nu, is dit het? Ik kan me die vraag goed voorstellen. Is de tocht waar je weken over gedaan hebt nu abrupt aan zijn einde gekomen? Ik zei hem dat er een pelgrimsmis in de kathedraal zou plaatsvinden. Hoewel we geen van beiden Spaans verstaan, was het toch een mooie afsluiting. Ik ga vervolgens door naar Fisterre. Een passender afsluiting naar wat het eind van de wereld wordt genoemd kan ik me niet voorstellen. Het begin van de tocht richting Fisterre verliep wat moeilijk. Vanuit de herberg waar ik vertrok was er geen aanwijzing hoe ik moest lopen. De tocht begint feitelijk op het plein voor de kathedraal. De herberg bevindt zich tussen de kathedraal en de weg naar Fisterre. Voor mij zou het dus een omweg zijn eerst naar de kathedraal te lopen. Onderweg kwam ik een Nederlands echtpaar tegen, die met dezelfde moeilijkheid als ik kampten. Op een gegeven moment zag ik op de routeplanner dat ik meer het binnenland in zou moeten. Tot nu toe liepen we vooral over een weg die parallel aan de verkeersweg liep. Dat is zo wie zo niet zo aantrekkelijk. Nadat ik dus meer het binnenland was ingelopen, trof ik een Spanjaard, die me duidelijk maakte dat ik niet op de pelgrims route zat. Hij zei dat ik hem maar moest volgen. Zo gezegd zo gedaan. Na enige tijd werd de weg steeds smaller. Op een gegeven moment kwamen we op een bospaadje uit. Daar werd ik wel blij van. Dat is toch veel prettiger lopen dan langs een weg met voortrazend verkeer. Weer enige tijd later wees de Spanjaard mij op een stenen paaltje. Het bekende afstandspaaltje van de Camino. Nu werd ik helemaal blij. De Camino de Fisterre is dus wel degelijk bewegwijzerd. Dat maakte het een stuk gemakkelijker. Nadat ik de Spanjaard bedankt had voor de goede hulp, kon ik mijn weg zelfstandig vervolgen. Daarna duurde het ook niet lang meer of ik zag de eerste pelgrims weer lopen. Dat geeft toch ook weer een vertrouwd gevoel. Na een mooie wandeldag door vooral bossen, met af en toe geurende eucalyptus bomen kwam ik omstreeks 13.00 uur in de herberg aan. Mooi op tijd. Ook vanwege de temperatuur. Inmiddels is het 31 ° en dat is behoorlijk warm om te wandelen. Morgen wordt het weer een warme dag. Hopelijk is er dan wat schaduw.

a mañana