Een regenachtige dag die toch nog opklaart

Dag 39  32km

Liever was ik niet over het weer begonnen, maar omdat het zo alles overheersend is ontkomt ik er toch niet aan. Gisteren was een natte klamme dag. Gisteravond sneeuwde het zelfs. Vanochtend begon de dag zo mogelijk nog slechter. Regen, wind en een temperatuur van ca. 5 graden. Gevoelstemperatuur - 0. Mijn Oostenrijkse kamergenoot had het gisteren zo koud dat hij niet meer in staat was zijn jas uit te trekken. De herbergier moest eerst een kachel bij plaatsen om hem te ontdooien. De weersverwachting voor de komende dagen beloofde niet veel goeds. Dagelijks regen. Om met die wetenschap 's ochtends met kou en regen te vertrekken is niet bepaald hoopgevend. Het pad waarop ik al snel belande was nat en glad. Het duurde maar even of ik gleed onderuit. De schade was een bemodderde broek en een koud been. Dat viel gelukkig dus nog mee. Verderop moest ik tussen de scherpe stenen en kiezels mijn weg omhoog zien te vinden. Doordat de stenen erg glad waren viel dat nog niet mee. Af en toe gleed één van mijn voeten dan ook weg. Door voorzichtig mijn voeten te plaatsen bleef verder uitglijden uit. Ondertussen bleef het koud en nat. De lucht was bedekt met donkere wolken. Het idee dat ik voorlopig in dit gure weer verder zou moeten lopen stemde mij niet bepaald vrolijk. Ik was weer op zoek naar de knop die mijn stemming positief kon veranderen. Vind die knop maar eens. Ik had behoefte aan een grappig filmpje of iets dergelijks. Tegelijkertijd wist ik ook dat ik geen filmpjes zou kijken terwijl ik aan het lopen was. Terwijl ik zo met deze gedachten bezig was kwam er iemand mij voorbij lopen. Dat gebeurd wel vaker. Een buen Camino groep en de persoon loopt weer verder. Alleen dit keer niet. Deze jonge man bleef naast mij lopen. En zo kwamen wij met elkaar in gesprek. Het bleek een Poolse filosoof te zijn. Mijn interesse was gelijk gewekt. Na het even over de oorlog in zijn buurland Oekraïne gehad te hebben kregen we het al snel over wat meer filosofische onderwerpen. Hij had onlangs een gedicht gelezen van Kahlil Gibran. Laat dat nou een dichter zijn die mij zeer aanspreekt. Zijn boekje de profeet vind ik een meesterwerk. Ook heeft hij iets met India, een land dat vele meesters en guru's heeft voortgebracht. Hij had ook voor de Ashram van Bhagwan in Poona gestaan. De sfeer trok hem echter niet aan,dus vertrok hij. Ik ben daar wel met Gonnie geweest. Na zo'n ontmoeting is mijn stemming volledig omgeslagen. Het weer is  niet meer belangrijk. Al pratende leg je bijna zonder dat je er erg in hebt een flinke afstand af. Ondertussen was het ook weer droog geworden. Toen de Poolse man stopte voor een kop koffie ben ik doorgelopen. Het tempo zat er goed in en het liep gewoon lekker. Dat ging de middag ook zo door. De route liep daarna voor een groot deel door de buitenwijken van Burgos. Niet zo interessant eigenlijk. De binnenstad van Burgos is wel interessant. Vooral zijn imposante kathedraal. Na Burgos volgde nog een stuk door de natuur. Inmiddels ben ik op mijn overnachtings adres beland. Een Herberg annex bar/restaurant. Prima voorzieningen voor een pelgrim. Te vergelijken met een hotel. Het enige verschil is misschien dat er in de kamer geen hotelbedrijf staat, maar 3 stapelbedden. Overigens ben ik de enige gast in die kamer,dus dat valt ook wel uit te houden. Ik zeg adios.