Wandelen als therapie

Dag 54  30km

Vannacht heerlijk kunnen slapen. Het hotel had een aantal stapelbedden in verschillende kamers geplaatst. Daar kon je voor € 12 slapen. Bij mij op de kamer sliep alleen een Portugese dame. Lekker rustig dus. Je kon het bed ook nog met gordijnen afsluiten. Hierdoor had je een soort privé kamertje.

Ik heb het al eens gehad over de positieve effecten van wandelen. Hierbij wordt het gelukshormoon serotonine aangemaakt. Maar wandelen doet nog veel meer goeds. Toen ik 3 jaar geleden liep met blaren en ander ongemak, merkte ik dat ik nadat ik begon met pijn te lopen, er na ongeveer een uur een verdoving optrad. Dat wordt door een ander stofje te weten endorfine veroorzaakt. Tijdens het wandelen maakt je lichaam dus ook endorfine aan.  Dat is prettig als je pijn hebt en maakt het mogelijk ondanks de pijn verder te lopen. Dat is nog niet alles. Vandaag las ik dat wandelen de aanmaak van het stresshormoon cortisol tegen gaat. Door te wandelen zul je ontstressen. Dat is natuurlijk heel goed om te weten. Stress is misschien wel de meest voorkomende " ziekte" in onze maatschappij. Als je door te gaan wandelen de stress kunt verminderen, heb je zo  een prima mogelijkheid iets aan het stress probleem te doen.Dan is er recent nog een onderzoek gepubliceerd waarin wordt aangetoond dat wandelen ook de kwaliteit van je ogen verbetert. Als je wandelt moet je enerzijds alert en gefocust zijn, om niet verkeerd te lopen of te struikelen. Anderzijds kijk je vaak in de verte om van de natuur te genieten. Die afwisseling is ideaal voor je ogen en zal ze in zo goed mogelijke conditie houden. Wandelen kun je ook goed in de hulpverlening gebruiken. Ik heb ervaren dat als je met iemand wandelt in een rustige omgeving, die persoon gemakkelijk over persoonlijke dingen gaat praten. Tijdens het wandelen richt je je vooral op de wandeling. Daar gaat in de eerste plaats je aandacht naar uit. Ondertussen kom je makkelijk tot een gesprek. Je hoeft elkaar niet aan te kijken en dat betekent dat je geen druk ervaart. Ik heb vele gesprekken gevoerd vaak één op één in de intieme sfeer van de spreekkamer. Daarbij zat je dichter bij elkaar dan wat tijdens covid wenselijk was. Soms had ik het idee dat iemand maar iets vertelde om er van af te zijn. Dat is niet bepaald helpend. Maar als iemand zoiets doet heeft hij er uiteindelijk zichzelf mee. Misschien was een gesprek over intieme zaken in een kleine spreekkamer wel te confronterend voor die persoon. In dat geval zou een wandeling om zo tot een echt gesprek te komen wel eens helpend kunnen zijn. De Camino voegt nog andere dingen aan de contacten toe. De ontmoeting. Mensen uit totaal verschillende culturen en achtergronden komen binnen de kortste keren tot zinvolle gesprekken. Ook kan het gebeuren dat je in gesprek met jezelf gaat. Je staat stil bij waarom je op een bepaalde manier handelt. Je kunt je vervolgens afvragen of die handelswijze helpend is. Uiteindelijk kun je besluiten je gedrag te veranderen.Dit is nog maar één ding die de Camino op kan leveren. Maar dat wandelen op velerlei gebieden goed voor de mens is staat voor mij vast.

a mañana