De karavaan groeit tot een meute aan

Dag 53  33km

Vandaag begon de route met een fikse afdaling. Lekker om zo de dag te beginnen. De weg was goed, dus je kon in een flink tempo naar beneden. Ondertussen kon je ook genieten van de mooie omgeving. De natuur was weer prachtig. Een heuvelachtig landschap met af en toe afscheidingen van gestapelde stenen. Het deed me aan zuid  Engeland denken, waar je dat ook regelmatig ziet. Na een hele lange afdaling volgde er weer een fikse klim. Dat viel even tegen. Bij het klimmen gebruik je je spieren anders dan bij het dalen. Ik was op een gegeven moment dan ook knap vermoeid. Volgens mij heeft dat alles te maken met het wisselende tempo. Eerst de snelle afdaling en daarna de trage beklimming. Toen ik uiteindelijk op een vlak, iets dalend stuk uit kwam. liep het opeens een stuk gemakkelijker. Ik had ook het gevoel dat mijn accu weer opgeladen was.Het laatste stuk naar de herberg liep dan ook prima. Onderweg was ik Roelof en zijn wandelmaat Jan uit Zweden al tegen gekomen. In Palas de Rei trof ik ze weer. Ook Arie kwam ik nog tegen toen ik net in Palas de Rei was gearriveerd. Hij zit in een herberg aan het begin van het dorp. Een kleine km terug.

We zitten nu binnen 100 km van Santiago. Dat is te merken. Als je de laatste 100km van de Camino hebt afgelegd kun je een Compostella krijgen. Een oorkonde. In Spanje schijnt die echt van betekenis te zijn. Zo geeft het iets extra's als je deze op je cv. kunt zetten. Je ziet nu ook de meest verschillende types de Camino lopen. Van slanke getrainde en gespierde mensen tot mensen met een fiks overgewicht. Hoewel laatstgenoemden over het algemeen niet zo snel lopen, is het nog niet zo makkelijk hen te passeren. Op sommige passages staan ze je gewoon in de weg. Ze gaan dan,vaak met z'n tweeën breeduit op een smal pad staan. Hierdoor belemmeren ze de doorgang voor de pelgrims die na hen komen. Ook zie je groot verschil in kleding. Pelgrims hebben over het algemeen het goede wandeschoenen en goede kleding.Mensen die de laatste 100km lopen zie je soms op gympen aan je voorbijstuiven. Toen het na de middag wat frisser werd dacht ik erover om mijn jas weer aan te trekken. Verderop zag ik een paar dames lopen in korte rok en hemdjes. Ik dacht als zij het in die minimale kleding uit kunnen houden, dan hoef ik mijn jas nog niet  aan te  trekken. Ook zie je steeds meer groepen en gezinnen een deel van de Camino afleggen. Soms wel groepen van 25 personen. Sommigen met luide muziek in hun rugzak. Of een groep scholieren met hun docenten. Dat alles geeft toch een heel andere sfeer. Van rustig genieten van de natuur en de fluitende vogels is nu veel minder sprake. Het is nu vaak lopen in de file. Die hoeveelheid mensen heeft ook gevolgen voor het vinden van een slaapplaats in de herbergen. De kans dat een herberg vol is als ik er aankom wordt steeds groter. Gelukkig is dat tot nu toe nog niet gebeurd. Ik zoek dan ook plaatsen uit waar meerdere herbergen staan, met zo veel mogelijk plek. Nu verblijf ik in Palas de Rei. In dit plaatsje zijn een heleboel herbergen en is er nog plek genoeg. Voor vandaag was dit het weer.

a mañana