Af en toe een eindeloze speurtocht

Bij het vetrek was het vanmorgen nog koud. Aan de witte wijnlanden was te zien dat het vanacht gevroren had. Nu was het helder en de zon was bezig aan kracht te winnen. Gistermiddag ben ik nog even het dorp in geweest.  Het had een paar winkeltjes,waarvan 2 kappers. Voor een woonhuis zag ik een viertal benzinepompen. Op de gevel hing een bord bar. Waar deed mij dat ook alweer aan denken? Een verbouwd woonhuis met benzinepompen voor de deur en telkens als er iemand wilde tanken kwam de eigenaar naar buiten om de tank vol te gooien. Dat deed mij denken aan route 66. Grappig om dat hier tegen te komen. Ik was benieuwd om meneer van de pomp me ook nog een biertje aan kon bieden. Dus stapte ik naar binnen en vroeg of hij bier verkocht. Jazeker,hij had Leffe en iets wat klonk als enkwerrel Ik zei dat dat laatste mij wel wat leek,hoewel ik geen idee had van welk biermerk het was. Toen hij mij het flesje liet zien schoot ik in de lach.Meneer had geen idee wat er zo Grappig was. Enkwerrel bleek namelijk Heineken te zijn. De wandeling vandaag was behoorlijk pittig. Veel heuvelop. Wat het vooral zwaar maakte was dat de route slecht stond aangegeven. Vooral op kruisingen en splitsingen. Tot overmaat van ramp weigerde op dat soort momenten ook de GPS op mijn telefoon nog eens. Daardoor ben ik wel tig keer foutgelopen.Niet alleen is het vermoeiend als je telkens terug moet lopen. Het is minstens zo vermoeiend als je steeds weer merkt dat je weer de verkeerde richting uit gaat. Dan was er ook steeds in heinde of verre geen mens te bekennen om de weg te vragen. Op een gegeven moment heb maar een vrachtwagen aangehouden en de chauffeur de weg gevraagd. Deze kon niets anders zeggen dan dat ik de andere kant uitmonstering. Uiteindelijk ben ik nog redelijk op tijd in de pelgrimsherberg aangekomen. Hier werd ik verwend met kaas en wijn en een verrukkelijke maaltijd. Ik heb mijn kleren gewassen en lekker kunnen douchen,zodat ik morgen weer fris op pad kan.

Tot dan