Een bijzondere dag

25 maart 2019 - Scherpenheuvel-Zichem, België

Dag 8 Meerhout Scherpenheuvel 25 km.

Gisteren was het een prachtige zonnige dag waar de mensen die ik tegen kwam volop van genoten. Vandaag begon het met motregen en het werd er niet beter op. Het ging hard waaien en hard regenen. Af en toe brak de zon even door. Dat werd weer afgewisseld met hagelbuien. Gelukkig waren de hagelstenen klein. Mannu Dox was aan het ontbijt nog een hele discussie mbegonnen. De vrouwen emancipatie vond hij maar niets en tegennatuurlijk. Hij sympathiseerde met het Vlaams Blok. Hij had ook wel grappige uitspraken als het ontstaan van België is een vergissing geweest. Mannu had een mooie wandelknooppunten route uitgestippeld en daarmee ging ik op pad. Ik hoef niet perse de Pelgrims routes, zoals de Monastica te volgen. Ik volg mijn eigen route, meestal in de buurt en soms over de aangegeven pelgrimsweg. Vandaag deed ik dat weer en tot mijn verrassing kwam ik ook route bordjes van de Camino tegen. (zie ook de foto) De werkelijke route liep een paar kilometer verderop. In ieder geval geval was het een mooie en afwisselende route die ik vandaag gelopen heb. Jammer van het slechte weer. Toen ik Scherpenheuvel aankwam verwachtte ik van het huis van de Pelgrim een eenvoudig onderkomen met slaapzalen aan te treffen. Niets bleek minder waar. Het had meer de allure van een drie sterren hotel. Mij werd een tweepersoons kamer voor mij alleen toegewezen. Het was er heerlijk warm en er stond zelfs een tv. En dat alles op basis van een Donativo. Met andere woorden je betaald wat het je waard is. Gebruikrlijk is €10 voor een slaapplaats en €5 voor het ontbijt. Toen ik vroeg of ik om 8.00 uur kon ontbijten omdat ik morgen een lange weg voor de boeg heb, werd na enig overleg gezegd dat ze voor mij het ontbijt wel een half uur wilden vervroegen. Wat een service. Deze mensen verdienen een dikke fooi.Op mijn kamer aangekomen vroeg ik me af:"Waar heb ik dat allemaal aan verdiend?" 's avonds nog even naar de kathedraal om een stempel voor mijn verzameling te scoren, ha ha. Waar moet ik zijn? In de Sacristie. Nu weet ik als niet gelovige niet waar de sacristie is. Ik heb hem toch gevonden en mijn stempel gekregen. Toen nog even de kermis over. Nou ja wat daar voor door mocht gaan. Drie attracties en een eettent. Bij die eettent heb ik een zak Vlaamse frieten genomen. Toen weer terug naar het huis van de Pelgrim en afgesloten met een Hoegaarden. Ik ben tenslotte in België nietwaar? 

Ik ga nog even wat rusten. Tot de volgende keer maar weer. Drikus 

Foto’s

2 Reacties

  1. Rita:
    25 maart 2019
    Het Drikus, je bent al een week op pad en het lijkt alsof je in een bepaalde kadan komt! Lopen, eten, slapen, goed voor jezelf zorgen ontmoeten en vooral veel genieten! Leuk je reisblogs te lezen👌🏻
    ‘ Alleen gedachten die ons tijdens het wandelen invallen zijn waardevol’ (Nietzsche).
  2. Elisabeth:
    26 maart 2019
    Dat zijn Camino cadeautjes zo heb je ook nog Camino engelen.. het zal je nog verbazen.
    Mooi verhaal Drikus mooi vervolg ook morgen weer.