Missie volbracht
27 april 2019 - Augy-sur-Aubois, Frankrijk
Augy-sur-Aubas Le Repos
Ik heb gemerkt dat mijn herstel van ontsteking en blaren goed verloopt. Ik ben ook blij dat uit de medische onderzoeken gebleken is dat ik gezond ben. Wat ik ook gemerkt heb is dat volledig herstel van mijn voeten de nodige tijd kost. De mensen in de omgeving waar ik nu ben moedigen me aan om zo snel mogelijk verder te lopen. Ik zelf heb daar meer tijd voor nodig. Wil 100% hersteld zijn. 90% is niet genoeg. Dan is de kans reëel dat ik opnieuw blaren oploop. Ondertussen heb ik alle tijd om op mijn tocht terug te kijken. Dat geeft mij een zeer voldaan gevoel. Ik ontzettend veel over mijzelf geleerd, over wie ik ben en over mijn minder leuke kanten. Daar kan ik nu mee aan de slag. De beweegredenen van mijn Camino, zoals ik die in mijn profiel heb benoemd hebben me uiteindelijk meer opgeleverd dan ik ooit heb durven dromen. Ik ben vertrokken met de wens om helder te krijgen hoe ik de komende periode van mijn leven kan invullen. De zingevingsvraag. Moet ik mij nuttig maken, door nog betaald werk te gaan zoeken? Hoe dan, wat hoeveel uur zijn vragen die bij mij opkwamen. Of moet ik vrijwilligerswerk gaan doen. Of juist iets heel anders? Die vraag is voor mij beantwoorden. Ik hoef niet meer te lijden, alvorens te mogen genieten, zoals mijn levensfilosofie was. Ik mag nu genieten. Dat ga ik doen, samen met Gonnie. Mijn keuze om alleen weken weg te gaan, heeft Gonnie niet onberoerd gelaten. Daar wil ik haar ook veel voor teruggeven. Het ontmoeten van (bijzondere) mensen was ook één van de beweegredenen voor mijn Camino. Ook daarin ben ik aangenaam getroffen. Ik heb bijna alleen maar positieve onbaatzuchtige en welwillende mensen ontmoet. Dat zowel onder de pelgrims als onder de plaatselijke bevolking. Overal waar ik kwam werd ik centraal gesteld. Wat wil je, wat heb je nodig, wat kan ik voor je doen? Die houding kwam ik waar ik ook was, telkens weer tegen. Die positieve houding heeft mijn kijk op de wereld op een hele positieve manier veranderd. Voor mijn vertrek was ik nogal somber gestemd over de toestand van de huidige wereld. Veel geweld, egoïsme en onverdraagzaamheid zag ik om mij heen. Dat leek steeds erger te worden. Ik ben ook pilgrims tegengekomen die om die reden telkens weer hun woonplaats verlaten en opnieuw een Camino gaan lopen. Door de ontmoeting met zoveel positief gestemde mensen is mijn kijk op de wereld ook in positieve zin gewijzigde. Al die positieve krachten zullen uiteindelijk tot een betere wereld leiden. In mijn laatste werkzame jaren als wijkcoach kreeg ik te maken met zeer schrijnende situaties van kinderen met een beperking, waarbij de hulpverlening geen antwoord had op de vraag hoe kunnen we dit kind zodanig helpen dat het onbezorgd kan opgroeien. Dat heeft me diep geraakt en vooral gefrustreerd. Hier in Augy kreeg ik contact met een Nederlands pelgrim. Hij heeft autisme Ik vertelde hem dat ik een zakmes van mijn vrouw had gekregen. Al in de eerste week van mijn tocht was ik dat mes kwijtgeraakt. De volgende dag gaf hij mij een nieuw zakmes. Hij was er speciaal voor naar de winkel gegaan. Het heeft me diep ontroerd dat een man waarvan we zeggen dat hij een beperking heeft, mij door zo'n gebaar heeft weten te treffen. Hij heeft mij de hoop gegeven dat het toch goed kan komen met deze wereld. Tenslotte ben ik dan niet teleurgesteld dat ik mijn doel Santiago de Compostela niet heb gehaald? Helemaal niet. Zoals zovelen zeggen het gaat niet om het doel het gaat om de weg. Inderdaad ik heb mijn Camino gelopen op mijn manier en ben rijker terug gekomen dan hoe ik vertrok. Ik ben een vechter en een doorzetter. Dat heeft me tot Augy-sur-Aubas gebracht. Ik heb net zoveel of meer kilometers afgelegd dat de grootste groep pelgrims die van Saint Jean Pied de Port naar Santiago de Compostela lopen. Ik heb geleerd dat goed luisteren naar mijn lichaam meer waard is dan mijn doorzettingsvermogen. Voor mij is deze Camino een op alle gebieden een zeer geslaagde Camino.
Ik wil iedereen bedanken voor de getoonde belangstelling en de geboden steun, die bijgedragen heeft aan het succes van mijn tocht. Lieve groeten Drikus
Goede terugreis
dagelijks je wel en wee mochten meebeleven.
Je ervaringen van deze pelgrimstocht zijn voor jou en Gonny een blijvend cadeau.
Dank dat wij dagelijks je wel-en-wee mochten meebeleven.
Hartelijke groeten, ook van Simon.
Hartelijke groet, Bert
Dienemeuje en Getoom oet Deepen.
Het doel is mooi, maar de weg er naar toe levert het meeste op. Daar heb je in ieder geval 1000 km van mogen genieten en geeft je heel veel mooie ontmoetingen en herinneringen. Ongetwijfeld ga je hier nog vaak aan terugdenken. Ik wens je een goede terugreis. Maak ook van de tijd die nu gaat komen samen met je vrouw Gonnie iets moois. De vrijheid die jullie nu hebben moet je koesteren. Zijn jullie in de buurt jullie zijn altijd welkom voor een bakje koffie. Groetjes uit Gemert
Ik had nog niet gereageerd
Respect, luisteren naar je lichaam, als je dat kunt
Daar komt mijn spreuk van eerder weer om de hoek kijken
Mooi dat je tijdens het wandelen zo tot inzichten kunt komen
Mooi dat je dit in je verdere leven mee kunt nemen en heel goed, het inzicht: Niets moet! Genieten van alles wat je beleefd hebt
Nogmaals, heel veel respect en bedankt voor de mooie verhalen
Ik heb er een aantal aan ome Arie voorgelezen en ook hij heeft veel respect voor wat jij gedaan hebt
Kijk mild naar het verleden en geniet van alles wat nog "op je pad komt"
voor je mooie en innemende verhalen.
En wat één "schat" aan cadeautjes, neem je mee terug van je reis, ook voor Gonnie.
Veel is al gezegd, sluit me aan bij de woorden van Annemarie;
Kijk mild naar het verleden en geniet van alle ( kleine) mooie dingen die er toe doen , samen met je dierbaren. Niets moet, maar mag wel op onze leeftijd.