Tijd voor medisch onderzoek

Dag 37 Augy-sur-Aubas

Vanochtend(woensdag) regende het behoorlijk tijdens het opstaan. Ik had al besloten om vandaag de stoute schoenen weer aan te trekken en mijn sandalen in de rugzak te laten. Wat een schrik toen ik mijn schoenen aantrok. Rechts had ik veel pijn aan mijn gekwetste hiel. Links schoot er een ondraaglijke pijn door mijn kleine teen. Al in Namen had ik last van die teen. Daar heb ik desinfecterende spray gekocht. Ik dacht dat het leed inmiddels geleden was. Het tegendeel bleek waar te zijn. Ik liep een paar passen. De pijn bleef onverminderd hevig. Wat te doen. Renee, die de hele vertoning gevolgd had zei, zullen we niet even naar de dokter gaan? Dat leek me inderdaad de beste oplossing. Dus samen met Renee en Hannie naar de dokter. Ik zou 's middags na 15.00 uur geholpen kunnen worden. Renee gooide al zijn charmes in de strijd waarna het ook over 5 kwartier kon. Even koffie gedronken in het dorpscafé en toen weer naar de huisarts. Een verpleegkundige plakte mijn hielen helemaal af, nadat hij er een zalfje had opgesmeerd. Daarna ging hij mijn teen, die ontstoken bleek te schoonmaken. Omdat ik niet verdoofd werd vroeg ik Renee tegen mij aan te praten, zodat ik werd afgeleid van de pijn. Nu dat kun je wel aan Renee overlate. Hele verhalen stak hij af. Toen de verpleegkundige klaar was verpakte hij mijn voeten in verband. Vervolgens kwam de arts nog even langs. Over mijn blaren maakte ze zich geen zorgen. Daarmee zou ik over een paar dagen wel weer kunnen lopen. Wat de ontsteking aan mijn teen betreft wilde ze zekerheid of niet ook het bot ontstoken was. Hiervoor moest ik naar het ziekenhuis in een grotere plaats. Er werd voor dezelfde middag nog een afspraak met het ziekenhuis gemaakt. Klasse van die Fransen. Het toeval wilde dat Renee en Hannie 's middags een eetafspraak hadden, in de buurt van het ziekenhuis. Even bellen en ik mocht ook aanschuiven. Ik werd vervolgens als eregast onthaald. Kreeg de mooiste plek aan tafel toebedeeld, mocht steeds als eerste opscheppen en werd aangespoord de restjes op te maken. Zeer voldaan ging ik daarna naar het ziekenhuis voor de röntgenfoto van mijn kleine teen. Omdat we het ziekenhuis niet direct konden vinden, kwamen we tien minuten na de afgesproken tijd op de juiste afdeling. Men vond het geen enkel probleem. Binnen 5 minuten waren de röntgenfoto's al gemaakt. Nog geen 10 minuten later werd ik bij een arts geroepen. Die toonde mij de röntgenfoto's en deelde mee dat er geen ontsteking in het bot zat. Gelukkig. Daarna naar de apotheker om de voorgeschreven medicijnen op te halen. Donderdag weer naar de huisarts voor controle en om mijn bloed op diabetes te laten onderzoeken en om een tetanus spuit te krijgen. Voorlopig blijf ik een paar dagen rusten. Als er weer nieuws is laat ik jullie dat weten. Drikus